St. Andries of Maagdendries
Dit klooster heeft zijn oorsprong in een congregatie van vrome maagden die zich zonder kloostergelofte verenigden in het jaar 1200 in Maastricht. Zij lieten een woning en kapel bouwen buiten de toenmalige wallen op een onbebouwd terrein (dries). In de 14e eeuw nam deze orde de leefregels van Franciscus aan, daarmee werd het een een kloostergemeenschap. Hun kerk werd tegelijk een openbare parochiekerk. De bisschop van Luik wijdde deze kerk aan de H. Andreas. Vandaar de naam "convent van St. Andries". In de 15e eeuw was het aantal religieuzen zeer aanzienlijk, in 1415 waren het er 40. Het klooster verviel echter steeds meer tot armoede. Bij haar ontbinding in 1797 waren er nog 8 zusters en een werkzuster. Klooster en kerk werden deels magazijn. In 1820 werd het grootste deel afgebroken.Een afbeelding van het klooster zoals het er uitzag in 1750 kun je zien op de maquette in centre Céramique in Maastricht. (Zie ook overzichtsopnamen van de maquette)